Soghomon Tehlirian
Στις 15
Μαρτίου 1921, λίγα χρόνια μετά την μεγάλη σφαγή -γενοκτονία των Αρμενίων, λίγο
πριν από το μεσημέρι, ο Αρμένιος πατριώτης Soghomon Tehlirian ύστερα από
συστηματική παρακολούθηση δέκα ημερών, έκρινε πως έφτασε η κατάλληλη στιγμή να
εκτελέσει το σχέδιο του.
Στην οδό Χίντεμπουργκ, σε ένα προάστιο του
Βερολίνου, κάνει ανύποπτος την συνηθισμένη του βόλτα ντυμένος ευρωπαϊκά και
ακολουθούμενος σε απόσταση μερικών μέτρων, κατά τα μουσουλμανικά έθιμα, από την
σύζυγο του, ο οργανωτής του φρικιαστικότερου εγκλήματος στην ιστορία, της
εξόντωσης των 1.500.000 Αρμενίων, ο άλλοτε υπουργός Εσωτερικών της Οθωμανικής
αυτοκρατορίας, ο Talat Pascha . Ο Τεχλιριάν ξεκίνησε από το απέναντι
πεζοδρόμιο, διασταυρώνεται με τον Ταλαάτ, τον προσπερνάει και επιβραδύνει το
βήμα του. Ξαφνικά γυρίζει πίσω και τον κοιτάζει κατάματα. Το βλέμμα του ήταν ο
πόνος μιας ολόκληρης γενιάς.
Ο Τεχλιριάν
ήταν ήσυχος και η συνείδηση του ήταν ήρεμη. Ο Ταλαάτ έδειξε πως κατάλαβε κάτι,
τα βλέφαρα του, όπως διηγήθηκε αργότερα ο εκτελεστής του, τρεμόπαιξαν. Θέλησε
να λοξοδρομήσει για να αποφύγει τον άγνωστο διαβάτη, αλλά δεν πρόλαβε. Ο
Τεχλιριάν έβγαλε το περίστροφο του και με μια αστραπιαία κίνηση το σήκωσε στο
ύψος του κεφαλιού του γιγαντόσωμου Ταλαάτ. Μια σφαίρα ήτα αρκετή. Ο Ταλαάτ
βρέθηκε ξαπλωμένος καταγής. Η γυναίκα του έπεσε λιπόθυμη ενώ ο κόσμος
ξεπετάχτηκε στα μπαλκόνια και από τα παράθυρα φωνάζοντας, «πιάστε τον πιάστε
τον».
Ο Τεχλιριάν
έτρεξε να εξαφανιστεί αλλά κάποιος που έρχονταν από την αντίθετη κατεύθυνση
κατάφερε να τον συλλάβει. Στην δίκη που έγινε και η οποία συγκέντρωσε το
παγκόσμιο ενδιαφέρον, ο Τεχλιριάν απολογούμενος απέρριψε την κατηγορία που του
αποδίδονταν με την φράση : «Σκότωσα μα δεν είμαι δολοφόνος». Το δικαστήριο,
μετά από μια δραματική δίκη τον αθώωσε. Η απόφαση αυτή έγινε δεκτή με
ανακούφιση από την διεθνή κοινή γνώμη και θεωρήθηκε σαν μια πρώτη δικαίωση στο
ανοσιούργημα της αρμένικης γενοκτονίας του 1915-16.
Αλήθεια τι
κρίμα που ο Τεχλιριάν δεν πρόλαβε να γνωρίσει την κυρία Ρεπούση και τους
τουρκολάγνους Nεοέλληνες!... Σίγουρα θα είχε αποφευχθεί όλη αυτή η βία και ο
Ταλαάτ θα απαλλάσσονταν πανηγυρικά από τις «ιστορικές συκοφαντίες» περί δήθεν
γενοκτονιών καθώς σύμφωνα με όλους αυτούς, οι χριστιανοί περνούσαν «ζωή και
κότα» και αναπτυσσόταν συνεχώς μέσα στην «στοργική» Οθωμανική αυτοκρατορία που
τους προστάτευε με «μητρικό τρόπο» σαν τα «αγαπημένα» της παιδιά.
Το μόνο που θέλουμε να επισημάνουμε στην «κυρία» Ρεπούση
είναι ότι μπορεί να μην σκότωσε φυσικά ούτε ένα πρόγονο μας Πόντιο , αλλά οι
συνεχείς ύβρεις της τους σκοτώνουν κάθε μέρα συνεχόμενα .Οι δολοφόνοι πάντα παίρνουν
αυτό που τους αξίζει και που ξέρει καμιά
φορά η κυρία Re-pussy ίσως βρεθεί κάποιος Τεχλιριάν να της δώσει αυτό που της αξίζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου